Մարդ, որ ամենուր՝ անկախ զբաղեցրած պաշտոնից, մտածել է միայն գրպանի պարունակության հաստացման մասին ի՞նչ գործ ունի հայրենական սպորտում
Մհեր Խաչատրյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Վերջերս ներկայիս իշխանությունները, ինչպես նաև Երևանի քաղաքապետարանը լայն թափով սկսել է երբեմնի անօրինությունների բացահայտման շարանը: Թերևս, ներկա պահին քաղաքապետարանը հիմնականում զբաղված է ժամանակին «զավթված» տարածքների վերադարձմամբ:
Իրադարձություններն ինքնին ավելի քան ուշագրավ են, բայց դեպքերի բացահայտման փուլում անձնավորվող անուններն ու նրանց ներկայիս զբաղեցրած պաշտոններն ավելի քան: Հատկապես, խոսքս վերաբերվում է որոշ ժամանակ առաջ Հայկ Մարությանի կողմից կատարված հայտարարությանը, ըստ որի Դավթաշեն վարչական շրջանի թաղապետարանի մի մասը պատկանում է «ոմն» մեկի: Եվ ահա լրատվականներից մեկը գնալով Մարությանի տարածած հայտարարության հետքերով, հանդիպել էր վարչական շրջանի ղեկավարի հետ, ով ի դեպ հանդիպման ժամանակ նշել էր, որ օտարման պրոցեսը հանգուցալուծվել է նախկին թաղապետի պաշտոնում եղած ժամանակ: Իսկ նախկին թաղապետը նախկին ռեժիմի սիրելի և հովանավորյալ, ՀԲՖ նախագահ՝ Արթուր Գևորգյանն էր:
Տեսեք, պարզվում է, որ շենքի այս տարածքը, որը ժամանակին օտարվել է բազմիցս, ներկայումս պատկանում է՝ Ա. Գևորգյանի աներորդուն, իսկ տարածքի մի մասը որպես այդպիսին, վարձավճարի դիմաց ծառայում է, որպես պրակտիկ հրաձգության ֆեդերացիա, իսկ այս ֆեդերացիայի նախագահը Ա. Գևորգյանի եղբայրն է՝ Արտյոմը Գևորգյանը:
Փաստացի, ստացվում է, որ Ա. Գևորգյանը Դավթաշեն վարչական շրջանում ղեկավարման տարիներին չարաշահել է պաշտոնական դիրքը, մի շարք մախինացիաներով զավթել թաղապետարանի շենքի մի մասը:
Չնայած, հաշվի առնելով Ա. Գևորգյանի քաղաքական անցյալը, ներկայումս սպորտում կատարված չարաշահումների կծիկը, այս դեպքն այնքան էլ զարմանալի չէր, քանզի սա Գևորգյանի անվան շուրջ ծավալվող առաջին անօրինական դեպքը չէր, և ըստ այդմ, վստահաբար կարելի շեշտել, որ այն վերջինը չի լինի: Հիմա, տեսնելով այս ամենը, հարց է առաջանում, մարդ, որ ամենուր անկախ զբաղեցրած պաշտոնից մտածել է միայն սեփական շահերի, գրպանի պարունակության հաստացման մասին ի՞նչ գործ ունի հայրենական սպորտում, այն էլ ֆեդերացիայի նախագահի պաշտոնում...
Հ. Գ. Հուսանք, այս խնդրիը ևս շուտով կունենա իր տրամաբանական հանգուցալուծումը, և գևորգյանանման կերպարները մեզանից հետայսու ավելի քան հեռու կլինեն :