Գլխավոր Լրահոս Վիդեո Կիսվել
Զանգվածային անկարգությունների կոչ. 3 միլիոն դրամ լոյալության վճար․ Էդմոն Մարուքյան 3.000.000 դրամ պարգևավճար` ինչի՞ համար. Հայկ Ֆարմանյան Գագիկ Ծառուկյանը շնորհավորել է մարզիկներին և արժանացրել դրամական խոշոր պարգևի Տոնական նվերներն ու ուրախ տրամադրությունը «Տաշիր» բարեգործական հիմնադրամն այս անգամ Լոռու մարզի Տաշիր քաղաք է հասցրել Հարավային Կորեան գործարկում է երկրի ամենամեծ լողացող արևային էլեկտրակայանը Ժողովուրդն ու Եկեղեցին միասնական են՝ ընդդեմ իշխանության հակաեկեղեցական արշավի. «Փաստ» Այն մասին, թե ինչպես է մեր ժողովուրդը քայլ առ քայլ ձախողում թշնամու կամակատարների արշավը մեր Սուրբ Եկեղեցու դեմ. Ավետիք Չալաբյան Հայ ժողովրդի գլխավոր և ամենաբարձր արժեք ունեցող բրենդը Հայաստանի Հանրապետությունն է․ Մհեր Ավետիսյան Սպորտի զարգացումը կարեւոր դեր պետք է ունենա յուրաքանչյուրի կյանքում․ Հովհաննես Ծառուկյան Արևային էներգիայով աշխատող ուսապայուսակը օգնում է անօթևաններին մնալ կապի մեջ Արտակ Սրբազան, ինքնամխիթարանքով մի զբաղվիր, քանի որ քո գործած հանցանքն աններելի է․Դավիթ Սարգսյան Հայաստանում մշակույթը զարգանում է խիստ անհավասար․ Մենուա Սողոմոնյան
Դեկտեմբերի 28-ից 29-ը հանրապետությունում տեղի է ունեցել 274 ավտովթար. ՆԳՆԻ՞նչ ազդեցություն է ունենում հանքարդյունաբերական ոլորտը Հայաստանի տնտեսության վրա. փորձագետ Հայաստանի անվտանգության երաշխիքը ներքին համերաշխությունն է․ Արմեն ՄանվելյանՏոների կապակցությամբ Մետրոպոլիտենը կգործի հատուկ ռեժիմով, կլինեն ժամային որոշակի փոփոխություններԵրբ Սամվել Կարապետյանը դուրս գա, նրանք էլ չեն կարողանա թալանել, որովհետև կհեռանան․«Մեր ձևով»-ի անդամ 2026 թվականը բարեկամության կամուրջները ամրապնդելու ժամանակն է․ Աբրահամ Հովեյանը շնորհավորել է Ռուսաստանի և Հայաստանի ժողովուրդներին Ժամանակն է, որ մենք էլ գիտակցենք, որ մեր տարածաշրջանում խաղաղություն կարող է լինել բացառապես Ռուսաստանի դերակատարմամբ. Մհեր ԱվետիսյանՊարեկի կողմից ծառայողական լիազորությունները չարաշահելու դեպքով վարույթի նախաքննությունն ավարտվել էՎառելիքը փոխանակել են Հայաստանի քաղաքացիների արյունով․ Հրայր Կամենդատյան Եվ չի կարող ինչ-որ չինովնիկ որոշել` ով պետք է լինի կաթողիկոս. Արշակ ԿարապետյանԵթե Հայ առաքելական եկեղեցին քաղաքականությամբ չզբաղվի, կխախտի սահմանադրությամբ իրեն ընձեռած առաքելությունը. Հովհաննես ԻշխանյանԵՄ-ն պատրաստվում է «պաշտպանել» ՀՀ-ն ՌԴ-ից, մինչդեռ իրական սպառնալիքը գալիս է Ադրբեջանից և ԹուրքիայիցԱդրբեջանի իրական նպատակը Հայաստանը անկլավի վերածելն է․ Արմեն ՄանվելյանԹույլ առաջնորդը մոտեցնում է վտանգը մեր տներին. ուժեղ առաջնորդը բերում է երաշխավորված խաղաղություն. Նարեկ ԿարապետյանԲախվել են «Lexus» և «Toyota» մակնիշների ավտոմեքենաները․ երկու տուժած հսպիտալացվել է բժշկական կենտրոնԻնչպե՞ս կարող է խաղաղությունը համարվել հաստատված, եթե չկա երկկողմանի ընդունված օրակարգ․ ՍուրենյանցԿրկին. առաջին ձյունը, Վերին Լարսն ու մեր ինքնիշխանությունը․ Սամվել ՖարմանյանՓաշինյանի կոչերին չեն հետևում, նա չունի ժողովրդի աջակցությունը. Էդմոն ՄարուքյանՀրդեհ՝ «Գարաժ մոլ»-ում․ դեպքի վայր է մեկնել հրշեջ-փրկարարական ջոկատներից 6 մարտական հաշվարկՄեղրիի լեռնանցքում բուք է․ երթևեկել բացառապես ձմեռային անվադողերով
Տնտեսություն

Ներդրողները գնալու են այնտեղ, որտեղ խաղի կանոնները հստակ են, համակարգերը՝ կայուն, երկիրը՝ պատրաստ ներդրումների (տեսանյութ)

Հոկտեմբերի սկզբին Ծաղկաձորում կայացավ Mining Armenia Forum-ը (Հայաստանի հանքարդյունաբերական ֆորում)՝ երկօրյա համաժողովը։ Համաժողովն աննախադեպ քանակի և աշխարհագրության միջազգային փորձագետներ էր բերել Հայաստան, որոնք հայտնի են ոչ միայն հանքարդյունաբերության, այլև հարակից՝ ֆինանսական և բնապահպանական ոլորտներում։

Մասնակիցներից մեկը միջազգային աշխարհահռչակ Wood Mackenzie խորհրդատվական ընկերության հանքարդյունաբերության և մետաղների տնօրեն Վաել Ջաբերն էր, որի դիտարկմամբ՝ աշխարհում ամենուր մետաղների պահանջարկն ավելանում է, և երկրները ուժեղ մրցակցության մեջ են՝ ներդրողներ ներգրավելու համար։ Ներդրողները գնալու են այնտեղ, որտեղ խաղի կանոնները հստակ են, համակարգերը՝ կայուն, երկիրը՝ պատրաստ ներդրումների, — բանաձևում է մասնագետը։

Նրա խոսքերով՝ աշխարհը գնալով ավելի շատ էներգիայի կարիք է ունենալու, առաջանալու է ավելի շատ կանաչ էներգիայի պահանջարկ, և գնալով ավելի ու ավելի է աճելու էլեկտրոմոբիլների արտադրությունը։ Շուկայի պահանջարկը մեծ է, և սա լավ ժամանակ է Հայաստանի համար՝ օգտվելու այս հնարավորությունից, ցույց տալու ներդրողին, որ ունի լավ միջավայր և ներդրումային դաշտ։ Քանի որ, եթե ներդրողը չգա այստեղ, կգնա որևէ այլ՝ ավելի բարենպաստ երկիր, — բացատրեց Ջաբերը։

Հայաստանի հանքարդյունաբերական ֆորումի ընթացքում շատ խոսվեց այն մասին, որ Հայաստանի գործող հանքերը շատ չեն՝ ընդամենը մի քանիսը, և դրանց պաշարները անսպառ չեն։

Վաել Ջաբերը պնդում է, որ ժամանակն այստեղ կրիտիկական նշանակություն ունի։ Մեկ նոր հանք կառուցելը տևում է մոտ 15 տարի՝ հայտնաբերումից մինչև արտադրություն։ Եթե այսօր ներդրումներ ներգրավես, նոր հանքը կսկսի գործել 10 և ավելի տարի անց։ Ուրեմն պետք է հիմա սկսել՝ 10 տարուց արդյունք ակնկալելու համար։

Խնդիրներից մեկն այն է, որ Հայաստանը շատ տեսանելի չէ․ մարդիկ, ներդրողները չգիտեն Հայաստանի մասին։ Ուստի, նրա կարծիքով, պետք է սկսել պոտենցիալը բացահայտելուց՝ ներդրումներ անել հանքերի մասին անհրաժեշտ տեղեկատվության հասանելիության մեջ, քարտեզագրել պոտենցիալը, հնարավորություն ստեղծել ներդրողի համար հասկանալու հնարավորությունները և անել ամեն ինչ, որպեսզի ներդրողին հասկանալի լինի ողջ գործընթացը՝ պահանջները հստակ, օրենքները՝ կանխատեսելի։ Այս ամենը հետևողական ջանքեր է պահանջում կառավարությունից։

Երկիրը ներկայացնելու առումով, մեր զրուցակցի խոսքով, Հայաստանի հանքարդյունաբերական ֆորումը կարևորագույն նշանակություն ունի։ Ընդամենը երկու օրում հյուրերը ծանոթացան Հայաստանի հանքարդյունաբերության ոլորտի պոտենցիալին, խնդիրներին և բացթողումներին։

«Ընդամենը երկու օրում հստակ պատկեր ես ունենում, թե ինչպիսի հնարավորություններ կան այստեղ և ինչ անելիքներ», — ասում է միջազգային փորձագետը։ Նրա կարծիքով՝ նման ֆորումներից հետո կարևոր է անցնել գործողությունների՝ ոչ միայն խոսել, այլև հետևողական քայլեր անել։ Ոչ թե մեկ տարի սպասել՝ հաջորդ տարի հավաքվելու և հանքարդյունաբերության պոտենցիալի մասին նորից խոսելու համար, այլ հենց հիմա սկսել գործողությունները, քանի որ մյուս երկրները դա արդեն անում են՝ ներդրումներ ներգրավելու համար։

Այս առումով անելիքներ ունեն և՛ կառավարությունը, և՛ մասնավոր սեկտորը։ Կառավարությունը պետք է ապահովի համապատասխան դաշտ՝ նոր ներդրումներ ներգրավելու համար, իսկ գործող ընկերությունները պետք է որդեգրեն միջազգային լավագույն փորձը։

Արդյունավետ գործունեության համար պետք է բալանս ստեղծել երեք հիմնական շահագրգիռ կողմերի՝ կառավարության, ընկերությունների և հանրության միջև։ Ոչ մի երկրում այդ հավասարակշռությունը կատարյալ չէ։ Եթե դիտարկենք այնպիսի հանքարդյունաբերական երկրներ, ինչպիսիք են Կանադան ու Ավստրալիան, ապա կհամոզվենք, որ այդ երկրները կարողացել են որոշակի բալանս ստեղծել։

Բանախոսի մեկնաբանությամբ՝ սոցիալական ռիսկեր կան ամեն տեղ․ յուրաքանչյուր երկիր իր խնդիրներն ու առանձնահատկություններն ունի։ Կարևոր է գտնել բալանսը, որպեսզի հանքարդյունաբերության հնարավորությունները հավասարակշռվեն պետության, ներդրողի և հասարակության շահերի միջև։ Դրան հասնելու համար անհրաժեշտ է ռեսուրսների պատասխանատու, ժամանակակից տեխնոլոգիաներով կառավարում։

Միջազգային փորձագետը վստահեցնում է, որ հանքարդյունաբերության ոլորտը շեշտակի տեմպերով ներմուծում է նորագույն տեխնոլոգիաներ, կանաչ լուծումներ և արհեստական ինտելեկտ։ Հայաստանը նույնպես կարող է և պետք է օգտվի այդ հնարավորություններից։