Գլխավոր Լրահոս Վիդեո Կիսվել
Զանգվածային անկարգությունների կոչ. 3 միլիոն դրամ լոյալության վճար․ Էդմոն Մարուքյան 3.000.000 դրամ պարգևավճար` ինչի՞ համար. Հայկ Ֆարմանյան Գագիկ Ծառուկյանը շնորհավորել է մարզիկներին և արժանացրել դրամական խոշոր պարգևի Տոնական նվերներն ու ուրախ տրամադրությունը «Տաշիր» բարեգործական հիմնադրամն այս անգամ Լոռու մարզի Տաշիր քաղաք է հասցրել Հարավային Կորեան գործարկում է երկրի ամենամեծ լողացող արևային էլեկտրակայանը Ժողովուրդն ու Եկեղեցին միասնական են՝ ընդդեմ իշխանության հակաեկեղեցական արշավի. «Փաստ» Այն մասին, թե ինչպես է մեր ժողովուրդը քայլ առ քայլ ձախողում թշնամու կամակատարների արշավը մեր Սուրբ Եկեղեցու դեմ. Ավետիք Չալաբյան Հայ ժողովրդի գլխավոր և ամենաբարձր արժեք ունեցող բրենդը Հայաստանի Հանրապետությունն է․ Մհեր Ավետիսյան Սպորտի զարգացումը կարեւոր դեր պետք է ունենա յուրաքանչյուրի կյանքում․ Հովհաննես Ծառուկյան Արևային էներգիայով աշխատող ուսապայուսակը օգնում է անօթևաններին մնալ կապի մեջ Արտակ Սրբազան, ինքնամխիթարանքով մի զբաղվիր, քանի որ քո գործած հանցանքն աններելի է․Դավիթ Սարգսյան Հայաստանում մշակույթը զարգանում է խիստ անհավասար․ Մենուա Սողոմոնյան
Դեկտեմբերի 28-ից 29-ը հանրապետությունում տեղի է ունեցել 274 ավտովթար. ՆԳՆԻ՞նչ ազդեցություն է ունենում հանքարդյունաբերական ոլորտը Հայաստանի տնտեսության վրա. փորձագետ Հայաստանի անվտանգության երաշխիքը ներքին համերաշխությունն է․ Արմեն ՄանվելյանՏոների կապակցությամբ Մետրոպոլիտենը կգործի հատուկ ռեժիմով, կլինեն ժամային որոշակի փոփոխություններԵրբ Սամվել Կարապետյանը դուրս գա, նրանք էլ չեն կարողանա թալանել, որովհետև կհեռանան․«Մեր ձևով»-ի անդամ 2026 թվականը բարեկամության կամուրջները ամրապնդելու ժամանակն է․ Աբրահամ Հովեյանը շնորհավորել է Ռուսաստանի և Հայաստանի ժողովուրդներին Ժամանակն է, որ մենք էլ գիտակցենք, որ մեր տարածաշրջանում խաղաղություն կարող է լինել բացառապես Ռուսաստանի դերակատարմամբ. Մհեր ԱվետիսյանՊարեկի կողմից ծառայողական լիազորությունները չարաշահելու դեպքով վարույթի նախաքննությունն ավարտվել էՎառելիքը փոխանակել են Հայաստանի քաղաքացիների արյունով․ Հրայր Կամենդատյան Եվ չի կարող ինչ-որ չինովնիկ որոշել` ով պետք է լինի կաթողիկոս. Արշակ ԿարապետյանԵթե Հայ առաքելական եկեղեցին քաղաքականությամբ չզբաղվի, կխախտի սահմանադրությամբ իրեն ընձեռած առաքելությունը. Հովհաննես ԻշխանյանԵՄ-ն պատրաստվում է «պաշտպանել» ՀՀ-ն ՌԴ-ից, մինչդեռ իրական սպառնալիքը գալիս է Ադրբեջանից և ԹուրքիայիցԱդրբեջանի իրական նպատակը Հայաստանը անկլավի վերածելն է․ Արմեն ՄանվելյանԹույլ առաջնորդը մոտեցնում է վտանգը մեր տներին. ուժեղ առաջնորդը բերում է երաշխավորված խաղաղություն. Նարեկ ԿարապետյանԲախվել են «Lexus» և «Toyota» մակնիշների ավտոմեքենաները․ երկու տուժած հսպիտալացվել է բժշկական կենտրոնԻնչպե՞ս կարող է խաղաղությունը համարվել հաստատված, եթե չկա երկկողմանի ընդունված օրակարգ․ ՍուրենյանցԿրկին. առաջին ձյունը, Վերին Լարսն ու մեր ինքնիշխանությունը․ Սամվել ՖարմանյանՓաշինյանի կոչերին չեն հետևում, նա չունի ժողովրդի աջակցությունը. Էդմոն ՄարուքյանՀրդեհ՝ «Գարաժ մոլ»-ում․ դեպքի վայր է մեկնել հրշեջ-փրկարարական ջոկատներից 6 մարտական հաշվարկՄեղրիի լեռնանցքում բուք է․ երթևեկել բացառապես ձմեռային անվադողերով
Մամուլի տեսություն

Ժամանակակից հակամարտությունների բազմաշերտ նստվածքները. «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Ժամանակակից միջազգային հակամարտությունների բնույթն առանձնանում է իր բազմաշերտությամբ, փոխկապակցվածությամբ ու աննախադեպ անկայունությամբ, ինչն էլ ձևավորում է առկա գլոբալ անվտանգության ամփոփ պատկերը։ Տարբեր տարածաշրջաններում պարբերաբար բռնկվող և հաճախ լայնամասշտաբ ռազմական բախման վերածվող հակամարտությունները ոչ միայն անմիջական սպառնալիք են այդ տարածքներում ներկայացված պետությունների բնակչության համար, այլև լուրջ մարտահրավեր են միջազգային հարաբերությունների ողջ ճարտարապետության հիմքերի քայքայման տեսանկյունից։

Այսօր արդեն միջազգային քաղաքական օրակարգում գերակշռող տեղ ունեն այն պատերազմները, որոնք իրենց մասշտաբներով, մասնակցող կողմերի բազմազանությամբ ու հետևանքների խորությամբ անցել են դասական կոնֆլիկտների սահմանները։ Ժամանակակից միջազգային հակամարտությունների բնույթը արտացոլում է այն իրողությունը, որ դրանք հաճախ փոխկապակցված են գլոբալ գործընթացների, տնտեսական շահերի, բնական ռեսուրսների վերահսկողության, ներգաղթային ճնշումների, ազգային ինքնության պահպանման ու պոպուլիստական գաղափարախոսությունների տարածման հետ։

Ուկրաինայում ընթացող պատերազմը դարձավ 21-րդ դարի ամենալայնամասշտաբ և աշխարհաքաղաքական առումով ամենաքաղաքականացված ռազմական հակամարտություններից մեկը, որտեղ խաչաձևվում են ոչ միայն երկու երկրների՝ Ուկրաինայի և Ռուսաստանի շահերը, այլև արտացոլվում են Արևմուտքի ու Ռուսաստանի միջև ռազմավարական դիմակայության առանցքային գծերը։ Այս պատերազմը ցույց տվեց, որ ժամանակակից հակամարտությունները հաճախ վեր են բարձրանում միայն տարածքային վեճից կամ էթնիկ խնդիրներից և ձեռք են բերում գլոբալ բովանդակություն՝ ներառելով միանգամից բազմաթիվ ուղղություններ՝ էներգետիկ անվտանգությունից մինչև տեղեկատվական պատերազմներ և միջազգային իրավունքի ճգնաժամ։ Ուկրաինայի պատերազմը նաև ընդգծեց, որ ժամանակակից ռազմական գործողություններում մեծ դեր ունեն ոչ միայն ավանդական զենքը և բանակները, այլև կիբերհարձակումները, տեղեկատվական մանիպուլ յացիաները, տնտեսական սանկցիաները և միջազգային ֆինանսական ճնշումները։

Նույն նկարագիրը կարելի է վերագրել նաև Սուդանի քաղաքացիական պատերազմի օրինակին, որտեղ հակամարտությունը ոչ միայն ներքին քաղաքականության և իշխանության վերահսկողության խնդիր է, այլև խոր սոցիալական, ցեղային ու տարածաշրջանային արմատներ ունեցող ճգնաժամ։ Սուդանում ընթացող քաղաքացիական պատերազմը բացահայտում է ժամանակակից հակամարտությունների այն բնորոշ գիծը, որ դրանք հաճախ դառնում են «բազմաակտորային»՝ ներառելով պետական, ոչ պետական, տեղական և արտաքին շահագրգիռ կողմեր, ինչը էլ ավելի բարդացնում է դրանց կարգավորման մեխանիզմները։ Սուդանի օրինակում ակնհայտ է արտաքին դերակատարների միջամտության, տարածաշրջանային ուժային հարաբերակցությունների փոփոխման և հումանիտար ճգնաժամի խորացման միտումը, ինչն էլ փոխկապակցված է անցյալի չլուծված խնդիրների հետ։

Գազայի հատվածում շարունակվող ռազմական գործողությունները նույնպես ներկայացնում են ժամանակակից հակամարտության դասական օրինակ, որը ներառում է ոչ միայն տարածքային, այլև քաղաքակրթական, կրոնական, ինքնության ու ինքնիշխանության բարդ ենթաշերտեր։ Այս հակամարտությունը ցույց է տալիս, որ նման բախումները հաճախ ունենում են երկարատև պատմական արմատներ, որոնց վրա կուտակվել են ժամանակակից քաղաքական, սոցիալական և տարածաշրջանային հակասությունները։ Այս հակամարտության դեպքում ակնհայտ է նաև միջազգային միջնորդության անարդյունավետությունը, ինչի հիմնական պատճառը կողմերի կոշտ դիրքորոշումներն ու փոխզիջումային կամքի պակասն է։ Արդյունքում, հակամարտության ցանկացած փուլային լուծում, որը չի ներառում փոխզիջման ու երկխոսության մեխանիզմներ, դատապարտված է ժամանակավոր լինելու, իսկ ռազմական գործողությունների պարբերաբար վերսկսվելու վտանգը մնում է բարձր։

Բազմաթիվ հակամարտություններ էլ այսօր գտնվում են «կոնսերվացված» վիճակում, երբ անկայուն խաղաղության պահպանման համար պահանջվում է ընդամենը մեկ կայծ, որպեսզի դրանք նոր թափով բռնկվեն։ Այդպիսի օրինակներ են Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև տասնամյակներ շարունակվող հակամարտությունը, ինչպես նաև Պակիստանի ու Հնդկաստանի միջև՝ Քաշմիրի շուրջ լարվածությունը։

Այս հակամարտություններն առանձնանում են իրենց պատմական խորությամբ, էթնիկ ու կրոնական տարրերի, մեծ տերությունների շահերի ու տարածաշրջանային անվտանգային հաշվարկների խառնուրդով։ Միջազգային միջնորդական ջանքերը հաճախ ուղղված են եղել իրավիճակի կառավարելիության ապահովմանը, սակայն կարգավորման խորքային լուծումներ առաջարկելու դեպքում բախվել են կողմերի առավելագույն պահանջների, պատմական արդարության ընկալումների ու ինքնության խնդիրների անլուծելիությանը։

Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև հակամարտության համատեքստում Արցախի օրինակը հստակորեն ցույց է տալիս, որ ռազմական պարտադրանքը, անգամ եթե ժամանակավորապես փոխում է իրավիճակի աշխարհագրությունը, չի լուծում հակամարտության էությունը։ Արցախի հարցում ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը տարիներ շարունակ փորձել է դիվանագիտական և փոխզիջումային լուծումներ գտնել, սակայն այդպես էլ չհաջողվեց ձևավորել այնպիսի մոտեցում, որն ընդունելի կլիներ կողմերի համար։ Իսկ Ադրբեջանի կողմից ռազմական ուժի կիրառումը և Արցախի հայաթափումը Մինսկի խմբի ձևաչափի լուծարման պատճառաբանություն դարձան, սակայն հակամարտության արմատները դեռևս կան։ Իրականում կոնֆլիկտը լուծված չէ, քանի որ գործ ունենք ընդամենը ռազմական պարտադրանքի հետ, որը միտված է հակամարտությունը փակելու միակողմանի տարբերակին, որտեղ ընդհանրապես հաշվի չեն առնվել արցախահայության անօտարելի իրավունքները։ Ու միանգամայն չպետք է բացառել, որ իրավիճակի փոփոխության պայմաններում տարիներ հետո հակամարտությունը կրկին գլուխ բարձրացնի։ Այդպիսի իրավիճակներում ժամանակակից հակամարտությունների միակողմանի լուծումները թեկուզ ժամանակավորապես խաղաղության տպավորություն ստեղծեն, իրականում պարունակում են երկարաժամկետ ռիսկ՝ ապագա սերունդների համար նոր բռնկման աղբյուր դառնալու առումով։

ԱՐՍԵՆ ՍԱՀԱԿՅԱՆ 

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում