Եկեղեցին՝ թիրախ, Կարապետյանը՝ նախազգուշացում. վախի քաղաքականություն՝ պետական մակարդակով
Ադրբեջանա–թուրքական ճնշումների աճի և ներքին լարվածության պայմաններում իշխանությունը հետևողականորեն փորձում է վերահսկողություն հաստատել այն ինստիտուտների վրա, որոնք կապված են ազգային ինքնության, հոգևոր անվտանգության և հասարակական բարոյականության հետ։ Այս համատեքստում Հայ Առաքելական Եկեղեցու դեմ իրականացվող քայլերը պատահական չեն, այլ համակարգված քաղաքականության մաս են՝ ուղղված հանրային ազդեցության կենտրոնների թուլացմանը։
Եկեղեցու դեմ կիրառվում են քրեական գործեր, հարկային ստուգումներ, վարչական հետապնդումներ, իսկ իշխանական մեդիան այն փորձում է ներկայացնել որպես «քաղաքականացված» կամ «ոչ թափանցիկ» կառույց։ Այս քարոզչությունն առանձնապես թիրախավորում է երիտասարդ սերնդին, որի վրա փորձում են ազդել թվային միջավայրում տարածվող հակաեկեղեցական նյութերի միջոցով։
Շատ դեպքերում հոգևորականների դեմ հարուցվող գործերը ծառայում են որպես ահաբեկիչ ազդակ ամբողջ եկեղեցական համակարգի համար․ նպատակն է Եկեղեցին պահել պաշտպանական, ոչ թե առաջնորդող դիրքում։ Սա թույլ չի տալիս Եկեղեցուն կատարել իր ազգային ու հասարակական համախմբող առաքելությունը։ Բնական հետևանք է դառնում նաև Սփյուռքի հետ կապերի թուլացումը, ինչը նվազեցնում է ազգային համակարգի ֆինանսական և բարոյական աջակցությունը։
Նույն ճնշումների շարքում է նաև խոշոր բարերար Սամվել Կարապետյանի դեմ հարուցված գործը, որը ակնհայտորեն դուրս է իրավական տրամաբանության շրջանակից և վերածվել է քաղաքական-տնտեսական հարվածի։ Նրան ձերբակալելով՝ իշխանությունը մի կողմից փորձում է ճնշել «Մեր ձևով» շարժումը, իսկ մյուս կողմից՝ կանխել հնարավոր այլ գործարարների մասնակցությունը հասարակական-քաղաքական գործընթացներին։ Սա ուղիղ ազդակ է բիզնես միջավայրին, որ իշխանությանը հակադրվելը հավասար է սեփական ճակատագիրը վտանգելուն։
Այս ամբողջ գործընթացը նպատակ ունի մեկուսացնել բոլոր այն ուժերին, որոնք կարող են ձևավորել անկախ հանրային կամ ազգային դիրքորոշում։ Սակայն այս մոտեցումը երկարաժամկետ տեսանկյունից խարխլում է պետականության հիմքերը, թուլացնում է ինստիտուցիոնալ վստահությունը, խորացնում հասարակական անվստահությունն ու բևեռացումը։
Հետագա զարգացումների հնարավոր սցենարները կարելի է բաժանել երեք ուղղությամբ։ Առաջինը՝ ճնշումների խորացումն է․ նոր գործեր, նոր ձերբակալություններ և տեղեկատվական հարձակումների ակտիվացում, ինչը կարող է հանգեցնել լուրջ հասարակական բախումների։ Երկրորդը՝ ժամանակավոր «կոմպրոմիսի» ձևավորումն է, երբ իշխանությունը արտաքին հաշտեցման պատրանք է ստեղծում, բայց շարունակում է վերահսկել ինստիտուտները։ Երրորդ տարբերակը՝ իրավական և հասարակական դիմադրության ձևավորումն է, երբ Եկեղեցին, Սփյուռքը, իրավապաշտպան կառույցներն ու հանրային շարժումները համատեղ ջանքերով սահմանում են հստակ սահմաններ, որոնց անցումը չի կարող անպատիժ մնալ։
Եկեղեցու և ազգային ինքնության կրող հենասյուների նկատմամբ իրականացվող ճնշումները կարող են թվալ արդյունավետ կարճաժամկետ քայլեր, սակայն դրանք վտանգում են պետության կայունությունը, խարխլում են հասարակության հոգևոր հիմքերը և թուլացնում ազգային միասնականության զգացումը։ Իրական անվտանգությունն ու պետականության ամրությունը հնարավոր է կառուցել միայն ինստիտուտների փոխադարձ հարգանքի, օրենքի գերակայության և հանրային վստահության վերականգնման միջոցով։
Սամվել Բաբայանի և Արթուր Վանեցյանի քաղաքական համագործակցությունը դադարեցվել է․ «Հրապարակ»
«Կարամ հիմա էլ հրաժարվեմ, մանդատ նե տակ դառագոյ». Սասուն Միքայելյանը՝ Փաշինյանին. «Հրապարակ»
Բաքվի բենզինը ՀՀ-ում վաճառվում է բավականին արագ տեմպերով. սա ցուցիչ է հասարակական դեգրադացիայի
Հայկ Կոնջորյանին հարց տալու համար լրագրողները զրկվել են ԱԺ հավատարմագրից. «Ժողովուրդ»
Արգելել են մոտենալ ՔՊ–ականների տներին. «Արգելք կա, որ պատգամավորներին չծեծեմ». «Հրապարակ»
Իմ տեղեկություններով ԱՄՆ-ից սպասվում է չափազանց բարձրաստիճան պաշտոնյայի այց
31-ամյա վարորդը ոչ սթափ վիճակում վրաերթի է ենթարկել հետիոտնին. վերջինը տեղափոխվել է հիվանդանոց
Բաքվի «դատարանում» գտնվող Դավիթ Բաբայանը եզրափակիչ ելույթում իրեն մեղավոր չի ճանաչել
Մենք ճաղերի տարբեր կողմերում ենք ու իրականում պարզ էլ չէ՝ ճաղերի ո՛ր կողմում է բանտը․ Մելիքյան
ՔՊ նախընտրական ցուցակում չի լինի նաև Փաշինյանի նախկին օգնական Նաիրի Սարգսյանը